Gimnastyka artystyczna (ang. rhythmic gymnastics) – poddyscyplina gimnastyki, polega na wykonywaniu układów taneczno-gimnastyczno-akrobatycznych, z piłką, wstążką, obręczą, skakanką lub parą maczug.
W większości języków obcych zwana jest gimnastyką rytmiczną (ang. rhythmic gymnastics, niem. rhythmische sportgymnastik, wł. ginnastica ritmica itp.), podczas gdy pod pojęciem gimnastyki artystycznej (ang. artistic gymnastics, wł. ginnastica artistica itd.) funkcjonuje tam gimnastyka sportowa.
Sport uprawiany jest przez dziewczęta w wieku od około 4 do 24 lat, aczkolwiek istnieje też gimnastyka artystyczna mężczyzn. Gimnastyczki, prócz ćwiczeń rozciągających i gibkościowych, dla poprawy gracji i równowagi oraz koordynacji ruchowej i rytmicznej ćwiczą taniec klasyczny z elementami tańca charakterystycznego.
Gimnastyka artystyczna to sport, w którym zawodniczki lub zespoły wykonują ćwiczenia z jednym lub kilkoma przyborami: piłką, wstążką, obręczą, skakanką, parą maczug lub układ taneczno-akrobatyczny (bez przyborów). W konkurencjach indywidualnych zawodnik ćwiczy tylko z jednym przyborem za każdym razem. W konkurencjach zespołowych gimnastyczki wykonują układ wspólnie i maksymalnie dwa rodzaje przyborów mogą być rozprowadzone wśród grupy ćwiczących. Zawodniczki mogą wówczas wymieniać się pomiędzy sobą przyborami w dowolnie wybranym momencie układu. Zawodnik może więc ćwiczyć maksymalnie dwoma rodzajami przyborów podczas trwania jednego układu. Gimnastyka artystyczna to sport, który łączy w sobie elementy baletu, gimnastyki, tańca i umiejętności posługiwania się przyborami. Zwyciężczynią zawodów zostaje uczestniczka, która uzyska najwięcej punktów przyznanych jej przez zespół sędziów. Przedmiotem uwagi oceniających są skoki, zachowanie równowagi, piruety (obroty), elastyczność, umiejętność posługiwania się przyborami, wykonanie układu i wartość artystyczna.