Gimnastyka sportowa (stgr. γυμνός – nagi) – odmiana gimnastyki, z tradycjami sięgającymi starożytności. Gimnastycy sportowi wykonują krótkie układy ćwiczeń na różnych przyrządach, trwające mniej więcej od 30 do 90 sekund (przy skokach przez stół gimnastyczny jeszcze krócej). Sport ten zarządzany jest przez Międzynarodową Federację Gimnastyczną, która określa zasady punktacji i reguluje wszystkie sprawy związane z międzynarodowym współzawodnictwem elity zawodników gimnastyki sportowej. W poszczególnych krajach sprawy związane z tym sportem regulują krajowe związki sportowe. Gimnastyka sportowa jest popularnym sportem widowiskowym szczególnie podczas letnich igrzysk olimpijskich i podczas wielu innych imprez współzawodnictwa sportowego.
Początkowo gimnastyka służyła do harmonijnego rozwoju ciała i osiągania sprawności fizycznej. O systemie gimnastyki wspominają w swoich utworach autorzy starożytni tacy jak Homer, Arystoteles i Platon. System ten obejmował wiele dyscyplin, które stały się później odrębnymi sportami: pływanie, wyścigi, zapasy, boksowanie, jazdę, itd. i miał zastosowanie również w ćwiczeniach wojska.
W swej obecnej postaci gimnastyka rozwinęła się pierwotnie z początkiem XIX wieku w Niemczech i w rejonie Czech. Wprowadzono też w tym czasie termin artistic gymnastics (gimnastyka artystyczna), który miał odróżniać te swobodne style gimnastyki od gimnastyki wojskowej. Niemiecki nauczyciel Friedrich Ludwig Jahn, uważany za ojca gimnastyki, wynalazł wówczas kilka przyrządów gimnastycznych, w tym drążek i poręcze równoległe, których używa się do dziś.